πτερόδρομο

το, Ν

ζωολ. γένος ρινοτρυπόμορφων πτηνών συγγενικών με τους θυελλοδύτες και τα θυελλοπούλια, που φωλιάζουν κατά αποικίες σε νησιά τών τροπικών και υποτροπικών περιοχών και χαρακτηρίζονται από το γρήγορο, νευρικό πέταγμά τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pterodroma (< πτερό + -δρόμος < δρόμος)].